Het is belangrijk om te weten dat dit VN-verdrag geen wet is, maar een verdrag. In dit verdrag hebben landen afspraken gemaakt om wetgeving te maken of aan te passen zodat personen met een handicap gelijke rechten hebben. Omdat het VN-verdrag geen wet is kun je niet op basis van dit verdrag naar de rechter stappen of gelijke rechten afdwingen bij een gemeente of andere overheidsinstantie.
In Nederland is het VN-verdrag grotendeels uitgewerkt in de Wet Gelijke Behandeling op grond van handicap of chronische ziekte. Op deze wet kun je wél een beroep doen.
Eenzijdig overheidshandelen
In 2016 is deze wet uitgebreid met “goederen en diensten”. Maar eenzijdig handelen door de overheid valt niet onder deze wet. Dit betekent dat een gemeente, provincie of andere overheid bij het maken van een besluit geen rekening hoeft te houden met het verbod op onderscheid.
Bijvoorbeeld: een vervoersbedrijf mag op grond van de Wet Gelijke Behandeling iemand in een rolstoel niet weigeren. Maar een provincie (= overheid) mag wel besluiten dat rolstoelers niet meer mee kunnen met een taxi-bus.
Ongelijke behandeling
Als u te maken hebt met ongelijke behandeling kunt u een oordeel vragen bij het College voor de Rechten van de Mens. Het College onderzoekt eerst of er sprake is van eenzijdig overheidshandelen. Als uit dat onderzoek blijkt dat er sprake is van eenzijdig overheidshandelen zal het College de melding of klacht niet in behandeling nemen.